बैलपोळा नात्याचे बंध अधोरेखित करणारा शेतकऱ्यांचा सण.
बैलांच्या खुराने शेती केली की घरात खोऱ्याने समृद्धी येते असं मानणारा शेतकरी बांधव आणि वाळलेला कडबा गोड मानुन मालकाच्या सोबत स्वतःही शेतात राबणारा बैल यांच्यातील नात्याचे बंध अधोरेखित करणारा शेतकऱ्यांचा सण.आपल्या लाडक्या सर्जाराजाला पुरणपोळीचा घास चारुन त्याच्या पाठीवरुन हात फिरवणारी घरची मायमाऊली आणि जिभेने तिचे हात चाटुन माया दाखवणारा बैल यांच्यातील ममतेचं नातं सांगणारा सण.
ओढ्यावर आपल्या दोस्ताला घासुनपुसुन अंघोळ घालुन त्याच्या शिंगांना मस्तपैकी हिंगुळ, बेगडं, गोंडे लावणारा बारक्या आणि शांतपणे छोट्या मालकाच्या मनासारखं सजवुन घेणारा बैल यांच्यातील दोस्ती जपणारा सण.
झुल,घंटी,घुंगरू,फुलमाळा, फुगे,रंगांनी नटवून सजवून पुरणपोळीचा गोड नैवद्य खाऊ घालून त्याच्या चरणी नतमस्तक होऊन कृतज्ञता व्यक्त करतात आणि पुन्हा पुढील वर्षभर आपल्या बैलाच्या साथीने कष्ट करून शेतात सोनं उगवण्याची हिम्मत व प्रेरणा घेऊन अभिमानानं वाटचाल करतात.
अस्मानी व सुलतानी संकटाला सामोरे जाणाऱ्या शेतकऱ्याच्या सर्जा-राजाच्या अविरत परिश्रमाला , विश्वाच्या या पोषणकर्त्या बळीराजाच्या कष्टाला, घामाने पिकवलेल्या सोन्यासारख्या पिकाला योग्य दाम मिळो हीच या दिवशी एक आशा,,,!!
“इडा पिडा टळू दे , बळीराजाचे राज्य येऊ दे…!”
– *
रांगोळी_माधुरी पैठणकर….